- Gegevens
- Geschreven door: Miet Waes
‘Anders gaan leven’
Dat we fan zijn van de Ardèche met zijn unieke natuur, zijn wereldberoemde grotten, idyllische dorpjes, sublieme streekgastronomie en de lekkerste wijnen van Frankrijk, kon je alvast lezen in vorige reportages. Ditmaal gingen we zoek naar jongeren, die de Ardèche verlieten om te gaan studeren, de wereld te verkennen, maar bewust terugkeerden om de tradities van hun voorouders verder te zetten in harmonie met de natuur en solidair met gelijkgezinden. De Ardèche wordt zo meer en meer trendsetter om ‘Anders te gaan leven’, een filosofie die ze graag delen met de vaak dolgedraaide toerist.
Klik hier voor de fotoserie van Miet Waes.
Ingenieur produceert bio-deegwaren
Olivier Di Girolamo, Italiaan van oorsprong, verliet de familiehoeve in Lemps – waar vader hoofdzakelijk geiten kweekte – om voor ingenieur te gaan studeren. Vrij spoedig had hij genoeg van het jachtig leven in de stad en verlangde naar de natuur en de schoonheid van zijn geboortegrond. Toen hij de wens opperde om als liefhebber van de Italiaanse keuken, 100% bio-granen te produceren, verklaarde iedereen hem gek. Maar hij ging voor zijn droom. In 2014 nam hij de 40 hectaren-grote familiehoeve over, maar had drie jaar nodig om de grond zuiver te krijgen vooraleer hij zijn bio-granen kon beginnen kweken. Zijn ingenieursstudies kwamen goed van pas. Met de onderdelen van oude molens fabriceerde hij in een oude hangaar – die nu zijn werkplaats is – een machine om graan te malen. Pas na vijf jaar begon zijn noeste arbeid te renderen. Momenteel bereikt hij een omzet van 12 ton per jaar en levert onder het merknaam ‘Grandos’ bio-pasta's aan een dertigtal winkels. Iedere vrijdag van 14 tot 18 uur en op afspraak, kan je zijn producten rechtstreeks bij hem thuis komen kopen. Zijn enthousiaste uitleg krijg je er gratis bij. Zijn aanbod verruimt permanent want Olivier experimenteert graag met nieuwe smaken, vormen en aroma’s zoals tomaten, basilicum…
Olivier: “Momenteel ben ik op zoek om de fijne slierten van de spaghetti te benaderen. Ik hoef er niet rijk van te worden. Mijn grootste rijkdom is mijn droom verwezenlijken, vrij en onafhankelijk te zijn en dagelijks in de natuur te kunnen vertoeven.”
La Ferme de Grandos
Franck produceert ‘La caillé Doux de St Félicien’ zoals zijn oma
Franck Deygas is één van de weinigen overgebleven producenten van de verrukkelijke ‘La Caillé doux de St-Félicien’, een geliefd product van menig Toque Blanche in de streek. Sinds 1980 is het een gedeponeerd handelsmerk, dat aan strikte voorwaarden moet voldoen. Niet alleen over hoe de kaas moet worden gemaakt, maar ook de afgrenzing van het gebied waar de geitenmelk vandaan moet komen. De melk moet direct na het melken, verzameld en snel gestremd worden (binnen de 2 uur) om te voorkomen dat het zuur begint te worden. Dat levert niet alleen kaas met een bijzondere smaak en beperkte houdbaarheid op, maar maakt industriële productie ook onmogelijk. Franck zet als vijfde generatie een familietraditie verder waar de meesten feestelijk voor bedanken. Zijn dag begint om vijf uur ‘s morgens met het melken van zijn 125 geiten – goed voor 90.000 liter melk – die in de zomer vrij rondlopen en in de winter binnen zitten. Het melken duurt ongeveer twee uur en ‘s avonds herhaalt zich hetzelfde ritueel. Nadien begint het kaas maken en het verkopen in zijn winkeltje, waarbij hij de hulp krijgt van twee vrouwen uit het dorp.
Franck: “In de streek is er veel werkloosheid en toch vind ik moeilijk personeel. Ze vinden het werk te zwaar en om vijf uur ‘s morgens beginnen werken veel te vroeg. Maar wanneer ik hier in de zomer om vijf uur ‘s morgens toekom op mijn berg en de zon zie opkomen boven het weidse fascinerende landschap voel ik me de gelukkigste mens ter wereld.”
La Chèvre Blanche
Franck Deygas
La Garenne
07290 Satillieu
Tel: +33 4 75349482
Van IT’er en EU-ambtenaar tot brouwer en gastvrouw
Het Franse echtpaar Florian en Coline, die van 2004 tot 2016 in de Rue Longue Vie in Brussel woonden, hadden meer dan een behoorlijk inkomen. Zij werkte als EU ambtenaar en hij had eveneens een goed betaalde job als IT’er. Bij Florian begon het te kriebelen, nadat hij van Coline als verjaardagsgeschenk ‘Een brouwer in huis kreeg’, waarbij iemand bij je thuis komt om je te leren brouwen. Nadien begon Florian te dromen om van bierbrouwen zijn beroep te maken. Hij volgde een opleiding in Brussel, bezocht kleine brouwerijen en verzamelde alle mogelijke boeken over bierbrouwen, die hij gretig verslond. Toen ook Coline begon te dromen van een leven met hun kinderen in een rustiger omgeving en een eigen B&B, begon de zoektocht. In Corsas vonden ze in de bijgebouwen van een oud kasteel de geschikte locatie voor een brouwerij en een B&B met vier kamers. Ze verhuisden en samen met hun twee kleine kinderen en drie poesjes begonnen ze aan een nieuw leven. Een naam was vlug gevonden: ‘Auberge Longue Vie’ als herinnering aan hun leven in Brussel. Momenteel brouwt Florian zeven verschillende ambachtelijk gemaakte IPA (Indian Pale Ale) bio-bieren.
Voor een bezoek aan de brouwerij, gevolgd door een degustatie van de verschillende bieren, betaal je €5. Ook op hun terras kan je steeds terecht voor een van hun heerlijke biertjes en een bijpassend hapje. Uiteraard kan je er ook een kamer boeken.
Auberge Longue Vie
Ferme de Corsas
De herders van Chaupous
Carole en Nicolas waren jeugdvrienden. Toen ze hogere studies aanvingen, verloren ze elkaar uit het oog en zonder dat ze het van elkaar wisten, hadden ze beiden gekozen voor een leven als schaapsherder; Nicolas in Genève en Carole in Vercors. Toen ze elkaar terug ontmoette, klikte het meteen. Omdat ze beiden van een gezin droomden, gaven ze tien jaar geleden hun nomadenbestaan op en kochten een groot stuk grond in Lamastra. Ze kregen twee dochtertjes, maar hun drang naar een authentiek bestaan bleef. Omdat Nicolas heel wat ervaring had met border colliers (schapershonden) die kuddes tot 2000 schapen bij elkaar kan houden en over speciale instincten beschikken, specialiseerde hij zich in het opleiden van die honden. Hij leert hen een kudde ganzen in bedwang houden en laten doen wat hij wil. Het resultaat is spectaculair en indrukwekkend. Omdat de vraag naar demonstraties toenam, groeide het uit tot een kleinschalige toeristische attractie gedurende de zomermaanden. Je krijgt een demonstratie te zien waarbij twee honden naar gelang de instructies, een, twee of drie ganzen afzonderen, brugjes beklimmen en andere opdrachten uitvoeren. Om verwarring te vermijden, heeft Nicolas zijn ene hond opgeleid in het Frans en de andere in het Engels. Bij speciale gelegenheden geeft hij voorstellingen in middeleeuwse kledij. Omdat er veel belangstelling voor dat hondenras bestaat, kweekt en verkoopt hij die in Frankrijk, maar nog meer in België.
Een demonstratie duurt anderhalf uur, maar daarnaast krijg je ook een film te zien over het leven als herder, een rondleiding in hun domein en een degustatie. Naast honden hebben Carole en Nicolas ook 24 brebis (een soort schapen) waarmee ze verschillende soorten kaas maken, yoghurt, melkconfituren, ijscrème….producten die ze enkel bij hun thuis en op de plaatselijke markt verkopen. Bovendien hebben ze ook 80 kastanjebomen, waarmee ze hun heel lekkere kastanje-ijs maken. Alle producten kregen een bio – certificaat. De zwarte varkens dienen voor eigen consumptie van het gezin.
Les Bergers des Chaupous
www.bergerschaupous.emonsite.com
Een kastanjeboerderij
In het verleden schreven we reeds over de familie Grange, die in Lamastre op een domein van 30 hectaren een kastanjeboerderij met aanpalend winkeltje runnen. Op hun domein staan wel 30 verschillende soorten kastanjes waarvan sommigen meer dan 1000 jaar oud zijn. Elk jaar worden er 200 à 300 nieuwe bomen gepland. Leuk weetje: kastanje hout is de enige houtsoort waar geen houtworm in komt. Alles wat je met kastanjes kan maken, vind je in hun winkeltje: koekjes, meel, soepen, confituren, pannenkoeken...Momenteel wordt het domein gerund door de derde generatie. Met de zoon Aurélien groeide het kleinschalig familiebedrijfje uit tot een bedrijf waar permanent acht personen zijn tewerkgesteld. Er werd een atelier bijgebouwd dat beschikt over de laatste technologische uitvindingen. Kleinere kastanjeboeren kunnen bij hen terecht om hun kastanjes te verwerken. Nieuw zijn ook de verschillende gebakjes en de mogelijkheid om er pannenkoeken te eten gemaakt van kastanjemeel en dus glutenvrij. In het domein kan je een wandeling van 1 uur doen. Onderweg zijn er verschillende pancartes die uitleg geven over de kastanjes. Her en der staan houten speeltuigen waarop het jonge volkje zich kan uitleven.
La Ferme du châtaignier
Villages de caractère
Leuk aan de Ardèche zijn die kleine authentieke dorpjes, des villages de caractère, waar de tijd lijkt stil te staan. Desaignes is zo’n dorpje met een rijke geschiedenis van meer dan 2000 jaar dat in de middeleeuwen bekend was omwille van zijn bekwame en kunstvolle ambachtslieden.
Stille getuigen van dit rijke verleden zijn een vesting uit de 12e eeuw, een stuk omwalling en drie poorten. Ook de oude artistieke huizen en het Romaanse kerkje zijn een ommetje waard.
Nog zo’n dorpje is Boucieu le Roi, tussen Tournon en Lamastre, dat ooit de
oude hoofdstad van Haut-Vivarais was. Een aantal jaren geleden werd het grondig opgeknapt. Op de heuvel prijkt het opvallend klooster van Pierre Vigne, dat nu een museum is.
Leuke wijn- en eetadresjes
De Ardèche is ook een walhalla voor lekkerbekken. Soms, in the middle of nowhere, vind je een parel van een restaurantje, waar je aan een democratische prijs een culinaire maaltijd krijgt aangeboden.
Dit keer ontdekten we:
– Auberge de Crussol in St-Péray
Het restaurant is gelegen aan de voet van de ruïnes van het kasteel van Crussol van waaruit je een prachtig uitzicht hebt op de heuvels van St-Peray en Cornas en de rivieren de Drone en de Rhône Alles is op hout klaargemaakt met producten uit de streek: streekkazen
, ambachtelijke charcuteries en rundvlees van de Ardèche. Uiteraard schenken ze hier de lekkere wijn van St-Peray.
– Restaurant Le Panoramic
Nog zo’n pareltje is Restaurant le Panoramic in Ozon, een klein dorpje in de haut Vivarais op de grens van de Drôme en de Ardèche. Om de ontvolking tegen te gaan, kocht de burgemeester heel wat huizen op en verhuurde die aan democratische prijzen. Daar maakte de landbouwerszoon Raymond Laffont en zijn vrouw Rachel dankbaar gebruik van om hun droom – een eigen restaurant – waar te maken. Raymond, die de eretitel ‘Toques d’Ardèche’ kreeg, is een ambachtsman in hart en nieren met liefde voor de natuur en de producten van de Ardèche. De vele trouwe klanten komen van heinde en verre afgezakt naar het kleine, afgelegen dorpje. Ook veel Belgen komen bij hun doortocht naar het zuiden, jaarlijks bij hem langs.
– Domaine du Coulet
Liefhebbers van Syrah-wijnen raden we een bezoek aan Domaine du Coulet in Cornas aan, uitgebaat door Mathieu & Cécile Barret, die prat gaan op hun biodynamische wijnen. Ze gebruiken hiervoor de allernieuwste wijntonnen in de vorm van een diamant waardoor de wijn steeds in beweging blijft. Het resultaat is een sublieme rode Syrah- wijn die hun een AOC Cornas en een AOC côte de Rhône opleverde (AOC is een Franse kwaliteitscontrole op landbouwproducten en oorsprongsbenaming).
Aan te bevelen overnachtingsmogelijkheden
– Hotel-restaurant Le Cèdre de Soyons
Le Cèdre de Soyons ligt in Soyons op de rechteroever van de Rhône kort bij de Via Rhôna (een populaire fietsroute). Het is charmant hotel met zonneterras, buitenzwembad, omringd door een grote tuin van twee hectaren met als pronkstuk een Libanese ceder van meer dan 400 jaar oud. Het hotel heeft een uitstekend restaurant.
– Hotel-restaurant Le Félicien
Het oude schooltje ‘Ecole des Frères’ in St Félicien werd omgebouwd tot een eigentijds kleinschalig hotel. Het combineert de charmes van het vroegere schooltje met een trendy eigentijdse inrichting. De eigenaar gaat er prat op dat hij in zijn restaurant uitsluitend werkt met producten uit de streek.
– Hotel-restaurant Les Azalées
Wie liever in een stad logeert, is Hotel-restaurant Les Azalées in Tournon-Rhône een aanrader. Tournon is gekend voor zijn kasteel die op de rotsen gebouwd is, zijn pittoreske straatjes en zijn plezierhaven. Het hotel beschikt over een aan te bevelen restaurant (drie koksmutsen) met een Frans-regionale, traditionele keuken op basis van regionale producten en eigen teelt